In de PC55 van deze week maken pastoor Bertens en pastoor Joseph bekend dat er met ingang van de eerste zondag van de Advent (dat is aanstaande zondag) een nieuwe vertaling van het Onze Vader gebruikt zal gaan worden in de Nederlandse kerkprovincie. De nieuwe tekst sluit beter aan bij het Latijnse origineel en moet een einde maken aan de verwarrende situatie dat de Nederlandse tekst anders is dan de Vlaamse.
Ik las het bericht gisteren in het ziekenhuis en moest denken aan de uitvaartdienst van afgelopen maandag. Daar kwam ik er namelijk achter dat ik de tekst... kwijt was. Vergeten. Een paar frasen nog, meer niet en de monotoon. Als de PC het hele Onze Vader niet integraal had afgedrukt, had ik van het hele stuk geen letter begrepen.
De door God te vergeven "schuld" wordt meervoud, "schulden", conform het meervoud "debita". Geen speld tussen te krijgen al maakt het het Nederlands wel wat pecuniair. Hetzelfde geldt voor de wijziging van de door ons te vergeven "anderen" in "schuldenaren". Ik ben bang dat de meeste katholieken in de praktijk gewoon op betaling zullen blijven aandringen. Maar ja, de vertalers hebben gelijk: "anderen" is geen correcte vertaling van "debitoribus" en je moet maar zo denken, voor hetzelfde geld hadden ze gekozen voor "debiteuren".
De derde wijziging betreft het woord "bekoring". Dat wordt vanaf nu "beproeving". God, aldus de pastores, leidt de mens niet met opzet in bekoring. Dit begrijp ik niet. Leidt-Ie ons dan wel met opzet in beproeving? De hele zin moet om als je het mij vraagt. Volgens mij staat er in het Latijn zoiets als: voorkom dat wij voortdurend in situaties verzeild raken waarin we het risico lopen verkeerde keuzes te maken. Maar ja, dat soort psychopragmatisme wil je niet belijden in kerken en oude torens, dat snap ik dan ook wel weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten