zondag 30 april 2017

Finis terrae

Mijn broer is een globetrotter. In zijn woonkamer hangt een wereldkaart die vol zit met spelden, overal waar hij geweest is één. Gisteravond vertelde hij dat zijn vriendin en hij binnenkort naar Noorwegen gaan, helemaal bovenin, daar zat nog niks. 
Aanvankelijk nam ik zijn plannen voor kennisgeving aan maar toen ik vanochtend wakker werd, sloeg de schrik me om het hart: wat als de kaart vol is? Wat als je overal geweest bent? Wat als de wereld te klein geworden is? Verder reizen kan niet, nieuwe doelen stellen kan niet. Wie speelt met de wereld speelt met vuur.
Gelukkig maken daglicht, koffie en de waan van de dag korte metten met dat soort waanideeën. Buiten schijnt de zon. Ik denk dat ik maar eens naar Postel fiets vandaag.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten