Bloggen gaat ongeveer zo: er zeurt iets in je hoofd en je denkt niet nu!, morgen, morgen heb ik tijd. Als morgen daar is, ben je vergeten wat je wilde zeggen maar dient zich wel iets anders aan. Je schrijft het op, je timmert er wat aan en publiceert het. Als je er ook maar een beetje tevreden over bent, dient zich onmiddellijk de volgende inval aan dus blij en verrukt gooi je ook die op het papier, timmer je er wat aan en publiceer je hem. Genoeg voor vandaag, denk je dan, onder de douche nu en naar de winkel.
Dan loopt het uit de hand.
Je hersenen staan in blogstand en willen niet meer stoppen. Ze diepen een pracht van een openingszin op en maken je wijs dat die niet ongeschreven mag blijven dus zit er niks anders op dan de shampoo versneld uit je haar te spoelen en opnieuw de schrijfblok te pakken. Als je écht pech hebt, doemen er vervolgens nog twee of drie van die zinnen op en is je hele zaterdag naar de knoppen.
Drie dingen wil ik hierover zeggen.
Eén: het is maar goed dat ik een baan heb.
Twee: stel je voor dat ik getrouwd was.
Drie: ik zou willen dat het met de sex ook nog zo ging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten