Het jaarboek-2017.
Ik heb het over Pladella Villa. De Heemkundige Vereniging.
(vreselijke naam overigens, Pladella Villa. Het moet me toch (weer) eens van het hart. Het anachronisme, de associatie met Bladel. Ik zin al tijden op een alternatief. Voor na de staatsgreep. HaNeCaHobla of zoiets. Dat is het em ook wel een beetje: vind maar eens wat anders. Zoiets dufs als Acht Zaligheden of Hooge Dorpen wil je ook weer niet. Het is een beetje vijf-dorpen-geen-gemene-deler met ons. Ik ben geboren in Hoogeloon, Hapert en Casteren, zei Jannie al)
Het jaarboek-2017. Heemkunde.
Ik lig er wakker van. Nie best, ik weet het, hoog opgeleid, volwassen, dan hoort het je niet te overkomen. En toch. Ik lig het.
210 pagina's heb ik gisteren uitgerekend, als Wim van de Linden tenminste zijn stuk over de schoenmakerij van zijn vader op tijd inlevert (waarom moet dat zo lang duren? Hij heeft toch tijd zat nu? Ik heb toch ook geen sociaal leven?).
210 door mijzelf op te maken pagina's. Lonneke wil niet meer en mijn plan B is onverwacht getrouwd en nu op huwelijksreis (plan C is al (pas) bevallen van een dochter).
Ik doe dat in Word, iets anders kan ik niet en eigenlijk ook dat niet. Het is een getob van hier tot Hoogcasteren. De teksten willen nog wel (al zullen er toch wel weer taalfouten inzitten, al mijn herlezen ten spijt. Beter om mij dat dan maar niet te vertellen. Voor U), het zijn de plaatjes waar ik gek van word. De tante Keeën Heesterbeek springen alle kanten uit! En de ondermarges. Geen twee van mijn ondermarges zijn gelijk. Hoe kan dat nou toch? Het zijn toch geen mensen?
Mijn hoop is gevestigd op Bianca van de drukker. Ik ben haar wezen consulteren op mijn vrije dag en zij is helemaal mijn lettertype.
Mijn eigen tekst gaat dit jaar over de tegenstelling autochtonen-allochtonen. In 1973 bedoel ik. Die had je toen ook al, al kwamen de allochtonen van minder ver en spraken ze beter Nederlands dan wij. Was U er een? Meld U dan! U krijgt van mij alle 210 pagina's van het jaarboek-2018. Doe nou toch eens Uw verhaal! De boekenplanken in onze bieb zakken door van het onze!
Beter gaat het met de foto's. Had wat voeten in de aarde maar loopt nu. Ik vergelijk het altijd maar met verspringen: we kwamen niet goed uit op de balk en zaten vast in de zandbak. Gelukkig is cousin Stijn ons komen vlottrekken.
Het werk wordt gedaan door een gepensioneerde archiefmedewerker van de voormalige gemeente HoHaCa, Albert. Kijk gauw hier.
Ik heb geblogd over het zaterdagse bad. Gisteren zag ik dat mijn blog gelinkt was door Frank Krijnen op Facebook. Dat was een tikkeltje genant, ik vertelde het vanochtend nog aan een collega. Ik had het bad namelijk net leeggekiept omdat het in minder dan 24 uur al meer dan 200 keer gelezen was. Van dat soort statistieken kan ik normaal alleen maar dromen dus ik dacht dat mijn bad een soort van aandacht had getrokken waar ik niet op zit te wachten. Nu het het goeie ouwe facie blijkt te wezen, gooi ik het maar weer vol. Al blijf ik het in de gaten houden.
Maar even serieus nu.
Over dat jaarboek 2018.
Het mooie van tijdnood in het ene jaar, is dat je vooruit gaat fantaseren over het volgende. Ik kan U dan ook nu al de inhoud verklappen van het boek van volgend jaar: 1) een artikel over het Zwartven, mijn favoriete verdwenen sportpark (moet Sander Jansen nog mailen dat het me dit jaar niet gaat lukken!); 2) een lang stuk over gemeenschapshuis Den Tref in Hapert, naar aanleiding van het 51-jarig bestaan; 3) een stamboom van de familie Claassen; 4) een mini-biografie van Cornelia Adriana Judith Deckers (1777-1853), met medewerking van vijftien (nog op te sporen) historisch geinteresseerde gemeentenaren van hier en 5) een stripverhaal over de avonturen van een voetballende A-junior in Hapert in de jaren '70 van de vorige eeuw ("Adri en de wondersloffen").
Wat dunkt U? Zal ik er vast 500 bestellen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten