Vanochtend in de bus met cousin Stijn. Hij loopt stage bij het bedrijf Itelligence in de buurt van het Kastelenplein, één dag in de week en alle avonden thuis. Hij doet er iets met onderwijssystemen, de nulletjes en de eentjes in een zodanige volgorde zetten dat als een leraar in zeker vakje achtereenvolgens een 7, een 7 en nog een 7 invult, het onderwijssysteem zelf het rapportcijfer 7 voor ze uitrekent. Ze hebben het al zo druk.
"Niet zo creatief als websites bouwen", zei ik.
"Ik blijf er ook niet", antwoordde hij.
Hij droeg een beschimmeldeboomstamgroene stretchbroek, een niet zozeer geruit als wel gelinieerd overhemd dat half open hing en een spitse variant van wat we vroeger gympen noemden. Toen ik erover begon, zei-d-ie "Tja..." op de spijtige toon van een beginnend bankier die het betreurt dat hij streepjespakken en stropdassen moet dragen voor zijn vak.
Hoe kun je anders dan van ze houden? Het is niet je eigen ouderdom die ze voor je inneemt, ze doen het helemaal zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten