Deze week twee omgangsfouten. (zover ik weet)
In het eerste geval bestond ik het gedupeerde toe te voegen dat hij mijn vraag niet begrepen had. Waar ik het natuurlijk bij mezelf had moeten houden: "Ik ben niet duidelijk geweest". Hij counterde overigens buitengewoon gevat dus de ware gedupeerde was ik zelf. Ik vind dan ook dat ik hier niet meer mee hoef te zitten. Proost!
In het tweede geval ligt het anders. Een vrouw kwam bij me zitten in de koffiecorner van het RHCe, waar ik zat te lunchen. Anders zit je maar in je eentje, zei ze. Nou vind ik het zelden een probleem om in mijn eentje te zitten en op mijn vrije dag al helemaal niet en ik zei dat ook. Het was er uit voor ik er erg in had. Ik zag haar aarzelen maar ze besloot om toch maar B te zeggen.
Ze was zelf ook niet de makkelijkste dus ik heb flink moeten afzien in mijn pogingen de morele meubelen te redden. Ze bleef maar zeuren over Son en Breugel en het welvaren van de heemkunde daar. Waar die bij ons bezig is ter ziele te gaan. Het was alsof ze het wist.
Als ik er een positieve draai aan zou willen geven, zou ik het een poging tot assertiviteit kunnen noemen en als zodanig prijzenswaardig, hoe weinig ik er ook van terecht bracht. Ik wil er ook wel een positieve draai aan geven maar niet deze. Deze moet maar gewoon slijten. Proost!
Volgende week wordt meteen al niks. Maandag groot overleg. Op de agenda thema's als samenwerken en collegialiteit. Dat trek ik niet. Weet ik nu al. De dag maar weer beginnen zonder koffie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten