Anja heeft geen doel mensen, dat moet ik wel even zeggen. Ze is niet zoals wij. Ze wil niet weten van Brahms' "Herr, lehre doch mich...", ze is een beetje een... durf ik het zeggen... een levensgenieter, une p'tite 'edoniste. Uitgaan, lekker eten en reizen maken de som uit van haar levenswijsheid. Alles opmaken, niks nalaten, tenzij voor de pieren.
Ik voel me een beetje schuldig dat ik 'r voor vijf jaar heb vastgelegd, ook al is het voor niks. Misschien moet ik haar maar overdoen aan mijn broer. Ik denk dat ze het bij hem beter naar d'r zin zal hebben.
Gek hè, dat je het met dat soort mensen ooit best goed kunt vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten