Van de week weer gaan fietsen. Je moet wat. Ik was al begonnen me uit te leven op de hometrainer van Ingrid in Beuningen en nu het weer zo sterk verbeterd is en de klok verzet, doe ik het ook buiten maar weer. Woensdag, donderdag en vanochtend. De Bredasebaan op, voorbij Van der Schans rechtsaf de kant van Schoenmakers op, drie keer staand het viaduct op, de bossen in en op de Pan nog eens drie keer staan. Stel u voor: 58 jaar, zwart trainingspak, versleten wandelschoenen, muts op, handschoenen aan en handdoek in de nek (moet ú niet doen hoor, anders lopen we straks allemaal met hoofdletter-o-benen. Ik heb het Sylvester Stallone ooit eens zo zien doen in Rocky I, het is niet vanwege de kou. Integendeel. Het wordt twintig graden dit weekend). U herkent me verder aan een antracietkleurige Trek T500 (alles boven de T100 is voor 50-plussers) en een rood aangelopen gezicht. Niet meteen 112 bellen asjeblief, met corona heeft het niks te maken.
Vanochtend kwam ineens deze blog in me op en dat is niet fijn. Ik moet dan zo snel mogelijk naar pen en papier en ben alleen nog maar bezig flarden tekst te memoriseren. Van een fatsoenlijke workout is geen sprake meer. Een flink stuk afsnijden, fiets in het halletje, als een speer naar boven en met het stoom op mijn leesbril reproduceren wat er te redden valt. Daarbij nog gehinderd door de buurvrouw ook: "Is dat uw fiets in het halletje?" In de sexverhalen die ik lees sinds ik geen porno meer kijk, zijn buurvrouwen een stuk minder afstandelijk.
Benieuwd hoe het morgen de zondagrijders vergaat. Die moeten nu ineens gaan tijdrijden. Zal ze niet meevallen. U moet maar eens gaan kijken. De tijden van de Tropheo Baracchi gaan herleven morgen.
Enfin, niet allemaal tegelijk natuurlijk.
Och....de Bredase aan. 😶
BeantwoordenVerwijderen