vrijdag 29 juli 2016

De Zusters Makelaressen (kroniek van een beweging)

Het hangt een beetje door. In de hoek bij de hal. Al jaren. Zou iets met stro of riet te maken hebben. De makelaar alludeerde er op en van de week ook het maffiose kleine kereltje dat kwam vragen wat mijn huis moest kosten. Er was iets met stro of riet. Wat weet ik weinig! De scheur heeft te maken met de luifel. Daar trekt de regen in en in de winter als het vriest en het volk met vakantie gaat, begint het hele gevaarte te werken, beweging die zich meedeelt aan de binnenmuur die niet volgen kan. Stelt niks voor, il sait pas danser, c'est tout, ik heb het van een c o n s t r u c t e u r die vijf minuten kijken afrondde naar une heur ex BTW. Misschien is de hele beweging daar wel mee begonnen, met die inconsequente scheur, wat weet ik wat mij beweegt, had ik het van de week met Olga niet over het verschil tussen 'reden' en 'excuus'? Ze verzamelt geraamtes, doet of ze verliefd is maar aast op het mijne, in Namibië schijnen ze los langs de weg te liggen. Ik hou me maar vast aan de slaapkamervloer, die is kaarsrecht.
Maandag de g e l e e r d e van de tegenpartij. Weer een weekend naar de kloten. Mijn huis kost me 7.000 euro en 2 weekenden. Belt de makelaar. Of ik het niet zelf wil doen. Nee. Vanwege vakanties kan ze moeilijk weg. VANWEGE VAKANTIES KAN ZE MOEIELIJK WEG! De collegae benne op vakantie! Ik dacht niet dat ze vakantie hadden! Op de website hebben ze geen vakantie! Ambtenaren hebben vakantie, de Zusters Makelaressen niet!
Van de week bedacht ik: de mate waarin mensen hangen aan vakantie is omgekeerd evenredig aan de zinVOLheid van hun bestaan dan wel evenredig aan de zinLOOSheid ervan. Heb ik het goed? Vakantie kan alleen bestaan tussen woestijnen. Het volk van Israël in Frankrijk! Ik leef niet om mammoets te vangen, ik vang mammoets om te leven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten