dinsdag 10 juli 2018

Automatiek der herinneringen

Op 4 augustus hou ik mijn referaat voor de familie Van Sambeeck over de geschiedenis van Bladel. Ik geloof dat ik elders al heb aangegeven dat we dat normaal niet doen. Normaal leiden we onze gasten rond en vertellen het een en ander over de objecten waar hun oog op valt. Een coherent verhaal hebben we niet. Onze historie is nostalgie. We zijn een automatiek vol herinneringen. Je haalt er wat uit en wij eten mee.
Enfin, dat voor een andere keer.
Ik had gedacht als volgt te beginnen: "U dient zich te realiseren dat de geschiedenis van Bladel in niets afwijkt van die van Hapert of Reusel. Of van enig ander Kempisch dorp."
Een mooi begin. Een geleerd begin.
Een fout begin.
De geschiedenis van Bladel verschilt wel degelijk van die van Hapert en Reusel. Ik ken gewoon de verschillen niet. Ik niet.
Tja.
Naar verluidt is het een geslacht van schoolmeesters, de Van Sambeecken. Ik hoop het. Die kennen de verschillen vaak ook niet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten