Molenwieken

Zaterdag. Molenwieken, afwas, ingeving, afwas, klaar af.

Een week geleden niet denderend geslapen. Is dat een bijwoordelijke bepaling dat "niet denderend"? Of is het iets dat het wat meer verbindt met het werkwoord slapen, want dat ze de laatste tijd wat meer bij elkaar zijn gaan horen die woorden, staat vast. Wat is dat lang geleden, M.C. van den Toorn. 

Dus vroeg wakker en vijf minuten lopen molenwieken door de kamer. Moed inzwaaien. Voor het ontbijt, de boodschappen, de afwas en de lange rit naar Ingrid. Stormwind ook daar, dus geen kans om naar buiten te gaan. Ingrid zou me laten weten of ik donderdag bij het gesprek met haar behandelaars mocht zijn. Die beslissing zou ik dus zelf moeten nemen. Ingrid beslist al lang niet meer. Ik stelde het nog maar even uit. Elk probleem heeft zijn eigen tijd.

Die avond Nederland Zingt weer eens verslapen (ik mis ze, hopelijk mogen ook protestanten naar de hemel), toch nog ontwaakt, twee delen van een detective gekeken en nog wat gestudeerd op de oorlog.

Zondag om kwart over elf wakker en te moe om te molenwieken. 's Middags gestudeerd en bij Studio Sport in slaap gevallen (bij een winderige hockeywedstrijd weet ik nog, de doelen woeien om), na Hanneke te hebben afgebeld. Wat huisgehouden en mails beantwoord. Geen spoor overigens van een zondagavondgevoel. Is kennelijk een depressie die hoort bij een wat relaxter leven.

Maandag half zeven op, dat wil zeggen twee uur eerder dan in mijn DNA is vastgelegd. De dagelijkse race naar het werk. Parkeren zo wiskundig mogelijk tussen twee bomen om te voorkomen dat er takken op mijn auto vallen. Ben al tijden van plan om een vouwfiets te kopen, de auto te parkeren waar ik dat vroeger deed (de kerk aan het Rendierveld) en van daar naar het werk te fietsen. Een werkplek win ik er niet mee, wel een plek waar duiven niet op mijn auto schijten. Die maandag overigens plek zat op het werk.

Archief bewerkt, de hele werkdag. Geen pauze, geen gezeik. Wie klaagt er toch steeds over de maandag. Op tijd naar huis, eten, race naar de sportschool, spinning en daarna met recht moe en vroeg naar bed. Gedroomd dat ik een vouwfiets had gekocht en me dinsdagochtend gerealiseerd dat het geen droom was geweest. Race naar het werk.

Tussen de middag race naar het Regionaal Historisch Centrum. Gereserveerde dossiers in hun geheel gefotografeerd. Ben al tijden van plan een statief te kopen dat naar beneden fotografeert tegen schaduwen. Op weg naar mijn auto loop ik een oude vriend tegen het lijf. Hij wil de vriendschap nieuw leven inblazen, ík heb hem lang geleden al ter aarde besteld. Beloofd dat ik erover na zal denken. Die beslissing moet ik dus nemen. Nog maar even uitgesteld.

Na het eten kort geslapen, daarna de foto's getransporteerd en een begin gemaakt met lezen. Veel van het materiaal is waarschijnlijk te gevoelig om te publiceren maar er kan zomaar wat bruikbaars tussen zitten dus ik moet er doorheen. Hanneke geappt. Of ik de volgende dag kon komen eten. Lees: stoom afblazen.

Woensdag op tijd op want vouwfiets. Zou arriveren tussen 10.00 uur en 13.10 uur. Afgewassen, gestudeerd. Na vouwfiets naar het Inloophuis voor mijn afspraak met Emmy. Op woensdag 24 april wandel ik met een selectie uit haar clientèle historisch door Bladel (bijwoordelijk; bijvoeglijk kan niet). Woensdag is fijn, hoef ik geen vrij te nemen. In de bevestiging heeft ze het ineens over 29 april.

Na Emmy race naar de heemkamer voor afspraak met Bert Alemans. Heeft wat vragen over de geschiedenis van Netersel. Terwijl we wachten op zijn collega zet ik sterke koffie. Collega laat op zich wachten. We besluiten te bellen. We besluiten dat ik bel. Bert heeft geen smartphone (Netersel). Bert heeft helaas ook geen telefoonnummer. Collega staat niet in het telefoonboek. Vrienden en buren evenmin. Bert besluit om dan maar naar Netersel te rijden en de collega te gaan halen. Hij is nog niet weg of een mevrouw van de Blaalse School komt vertellen dat een van de kunststof platen van onze veranda is gewaaid. Te weten bij hullie door het raam. Aansprakelijkheidskwestie denkt ze.

Ze wordt afgelost door een juf van de school uit Hoogeloon die we drie weken geleden op bezoek hadden. Ze komt de Jet en Jan-tas terugbrengen.

Bert retour uit Netersel. In Netersel was niemand thuis. Niks aan te doen. Bij Pladella Villa zijn we al blij dat er nog iemand wóónt. We verzetten de afspraak en drinken sterke koffie. Spraakwaterval.

Na exit Bert race naar Hanneke (Waalre). Eten, stoom afblazen, overleggen en nog even terug naar de heemkamer. Daar overleg met Kees, ook een student van de oorlog. Is kwaad op Frank, die plaatjes van vliegtuigen heeft gepost op Facebook die Kees had willen bewaren voor de tentoonstelling. Bellen met Frank. Snapt heel de heisa niet maar belooft ze te verwijderen. Naar huis. Wijntje. TV. Nieuw boek uitzoeken (biografie Conrad Busken Huet), lezen in bed. Vliegtuigplaatjes nog altijd op Facebook dus zelf maar verwijderd. Lezen in bed. App. Frank en Kees hebben gepraat. Vliegtuigplaatjes mogen blijven staan. Slapen.

Donderdag. Race naar het werk. Archiefbewerking. Veranda-lui gebeld. Stormschade valt niet onder de garantie. Kunnen alleen op dinsdagochtend komen. Moeten 's middags de showroom bemensen. Of ik terug mag bellen. Louis kan niet. Kan het misschien dinsdagmiddag laat? Kan. 17.00 uur. Ik beloof er te zijn. App. Louis. Middag zou eventueel wel kunnen. Niet te laat want eten, moeder de vrouw enz. WA-verzekering blijkt eigen risico te hebben van 250 euro.

's Middags naar Ingrid. Realiseer me dat ik die beslissing meteen al had genomen. Fijn gesprek. Fijne mensen. Goed team. Goed gevoel. Ingrid is sceptisch. In de auto bedenk ik hoe het zou zijn als Ingrid niet meer sceptisch was en met mij in een bungalow in Bladel zou wonen. Intens geluksgevoel. Maar wel in drie achtereenvolgende files waardoor geen schijn van kans om op tijd bij de spinning te zijn. Toch maar eten in de auto: vier mueslibollen en een flesje melk. In Bladel gauw nog even kijken of er niet nog meer platen van de veranda zijn gewaaid. Het blijft maar waaien. Alles in orde.

Toetje. Dutje. Studie. Materiaal inderdaad veel te gevoelig.

Vrijdag op het gemak naar het werk (plek zat) Peer komt. Met Monica. Heeft analoog archief aangetroffen en wil weten wie ze het in de maag kan splitsen (mijn woorden). Zelf dacht ze mij. Voor mij was dat nieuw maar mij schoot bij het zien van Monica de schooljuf uit Hoogeloon te binnen en de Jet en Jan-tas. Die stond nog op de heemkamer terwijl hij al op de Clemensschool in Hulsel had moeten zijn. Mijn secretaris is aftredend en gelooft het allemaal wel dus ik zeg ja tegen Monica en bel naar Hulsel waar ze van niets weten, niet van een tas, niet van een bezoek aan onze heemkamer, niet van het draaien van de aarde om de zon.

"Hulsel?" reageert coördinatrice verbaasd, "Hulsel is niet gemeente Bladel hoor, die kunnen niet bij jullie op de planning staan, die heb ik daar niet gepland, ik niet." Appen naar Louis. Hulsel gaat niet door. Antwoordt op stap te zijn. Emoticon, voorstellende glas bier.

Lunch. Discussie over onderwijsstaking. Werkhervatting. Peer komt. Met Tinus. De leerlingendossierlijsten moeten geanonimiseerd en met spoed naar de toezichthouder. Mijn taak. Is nieuw voor mij maar vooruit, ik wil niet klagen als de leraren dus de hele middag spelen met de database en Excel, terwijl Tinus staat te ouwehoeren met Hatice. Als Hatice naar huis gaat, krijg ik het restant van haar KitKat. Zelf probeer ik in de auto nog eens de fantasie van Ingrid en mij in de bungalow maar de magie is er al wat uit.

Eenvoudig maal. Dutje. Molenwieken. Studie. Het materiaal mag dan gevoelig zijn, het is ook buitengewoon boeiend. Om twee uur naar bed. Het nieuwe boek blijft dicht.

Half elf wakker. Nog net het staartje van de boekenrubriek op de radio meegepikt. Daarna Taalstaat. In Godsnaam dan maar want er staat me een afwas. Weet je hoe je de persoonsvorm vindt, vraagt een lerares nu al weken. Oproep aan het gilde om een week lang een dagboek bij te houden. Een week dat het niet staakt wel te verstaan. Waarom ik eigenlijk niet, denk ik ineens. Niet naar Ingrid immers, vandaag. Schuurt wel wat. Begon al een baken te worden.

Klaar.

Boodschappen doen, huishouden, Nederland zingt, twee delen detective, lezen in het nieuwe boek. Ah, vouwfiets uitpakken.