Vanmiddag las ik in de Uitstraling een artikel over de Kempische Passion, een opvoering van het lijdensverhaal. Hoe die eruit gaat zien, weet ik niet, ook niet na lezing van het stuk. Ik neem aan dat er een groot, lichtend kruis door het dorp (Hoogeloon) wordt gedragen, net als op TV en dat er gezongen wordt door personages met headsets.
Kempische mensen zeggen waar het op staat. Dat kan confronterend zijn. Wat dacht u van deze: "Het (de Passion - H.L.) is niet geloofsgebonden, het is maatschappelijk verbindend. Iedereen herkent wel iets van zichzelf in Judas, Petrus, Maria, Pontius Pilatus." Over een eventuele identificatie met Judas of Pontius Pilatus wil ik het niet eens hebben. Ook niet over de spanning die er zou bestaan tussen geloof en sociale harmonie. Confronterend voor mij is die geloofsongebondenheid. Mijn eigen geloof is dat namelijk ook niet, geloofsgebonden.
Ik houd het met de Heilige Geest. De andere twee neem ik vooralsnog voor kennisgeving aan. De Heilige Geest houdt je jong, optimistisch en ondernemend. Zonder Heilige Geest geen Kempische Passion! De Heilige Geest vrijwaart je van inkomensnijd, xenofobie en apathie. Gekoppeld aan de vrije markt staat hij garant voor welvaart en welzijn, voor geluk voor iedereen. Drie hoeraatjes voor de Heilige Geest!
Geloofsgebonden kun je dat niet noemen. Ik bedoel het goed, echt en minder economisch dan het klinkt, ik zweer het maar hoe ik het wend of keer, mijn geloof is natuurlijk niet meer dan een eclectisch samenraapsel. Een slap aftreksel. Qua geloof wil ik zeggen. Er is iets mee aan de hand. Er wring iets. Het verdraagt de kritiek niet van meneer pastoor. Ik voel me wel eens een beetje... Petrus, om niet die andere te noemen.
IK SCHREEUW HET DAN OOK NIET VAN DE DAKEN, mijn geloof. En hoezeer ik ook hoop dat de Kempische Passion maatschappelijk gaat verbinden, het komt mij voor dat de organisatoren ervan met het hunne wel te koop lopen. 8 april wordt de hoogtijdag van hun en mijn Heilige Geest en hoe braaf die borst ook is, onder de streep zoals dat heet, blijft hij er in zijn eentje wel twee schuldig.
De Kempische Passion vindt plaats op 8 april, 40 dagen na de Kempische carnavalsoptocht. Natuurlijk ga ik kijken in Hoogeloon maar bij mij zal er iets wringen. Om met Florens van der Spek te spreken, lijsttrekker van Jezus Leeft: "Jezus doet geen water bij de wijn, Jezus verandert water in wijn."*
* Gisteravond bij Jinek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten