Anny

Als jullie straks ons jaarboek kopen (benieuwd geworden door al mijn gezanik erover, ik zeg maar wat), kijk dan eerst naar Annie op pagina 31.

En weet dan dat zonder haar het jaarboek er niet gekomen zou zijn. Als zij er niet was geweest, had ik er in augustus al de brui aan gegeven en toen wist ik nog niet eens dat ik het zelf zou moeten opmaken.

Annie is geen mooie naam. Werksters heten zo, vrouwen met tassies. In haar tijd dienstbodes en oma's. Ze heeft er dan ook Anny van gemaakt.

Als jullie vervolgens de tekst lezen die volgt op haar beeltenis dan zien jullie dat het mooiste meisje dat ooit heeft geleefd, tevens het allerberoerdste stukje poëzie heeft geschreven dat ooit uit een kroontjespen is gevloeid.

Ik had het er graag uitgelaten. Dat het inheems is, vind ik geen reden om het op te nemen. En het doet zo'n afbreuk aan haar schoonheid. Het is alsof ze tegen je begint te praten met de stem van een basso profondo.

Maar ik ben maar de eindredacteur. Ik heb het niet voor het zeggen. Ik mag haar niet eens copypasten. 

Voor jullie zit er dus niks anders op dán het boek maar te kopen.