Toen ik woensdagavond over de A67 naar huis reed (Bladel) stond er boven België van de grond af een massief wolkendek tot een paar keer de hoogte van de bomen (Pan). In het licht van de vallende avond was het net of we met zijn allen door het Zwitserse laagland reden, op weg naar de bergen in de verte. Het was bizar. Hapert 1200 meter heette het maar er had net zo goed Thun 1200 meter kunnen staan. We waren onszelf niet. We leken wel buitenlanders met onze gele nummerborden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten