Het loopt weer tegen de eerste mei. Belastingtijd. Vraagt een lid of we een ANBI-instelling zijn. Wil kennelijk zijn geld terug. Ik heb er een hard hoofd in maar als het hem lukt, wil ik wel dat hij de restitutie restitueert. Aan ons. De herkregen donatie opnieuw doneert.
We zijn geen culturele instelling, dat weet ik wel. Het is me verteld door de wethouder zelf in wiens portefeuille we zijn weggestoken. De cultuur zit in die van zijn collega, een bestuurlijke binnenzak verderop. Wij zijn erfgoed. Wie aan ons doneert, ontvangt zijn restitutie pas in het hiernamaals. Ik kan alleen maar zeggen: áls u voldoende doneert, kunnen we de traplift laten repareren en u alvast een eindje derwaarts transporteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten