Er was eens een man die ze Pietje noemden, Pietje van der Heyden. Iedereen kende hem. Op een dag belandde hij op een foto en via die foto in een boek. Nog later, via het boek, op een fotokopie.
Het diminutief maakt Pietje groter dan hij was.
(Ik zeg wás want hij is al lang dood. Hij had al niet lang meer op de foto. Ongetwijfeld zijn er nog die hem zich herinneren. In hun (oude) geheugens leeft hij nog, in hun verhalen bestaat hij nog, hun verhalen bestaan nog)
Piet leefde in een kleurloos universumpje dat ooit een tijdje heeft meegelift met de aarde. Dáár was hij Pietje, alleen dáár was hij een beetje groter dan hij was. Sindsdien is hij weer aan het krimpen en anno 2018 zijn hij en zijn universum zo klein geworden dat ik ze met het blote oog niet meer hoef te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten