Ik wilde naar het Vennenbos maar daar hadden ze er alleen nog met acht bedden en ik heb maar drie nachten. Aan de Achterste Hoef mankeerde ook wat, weet niet meer wat. Ter Spegelt weet ik ook niet meer. Was ook niet ver. Ver van waar ik een week of twee geleden heerlijk liep te wandelen, Pan, Pals, Dalem en de velden in, normaal loop ik er alleen doorheen, de langgevels glad voorbij. Prachtig nazomerweer, ondergaande zon, verrassende nieuwe paden en velden, zoiets onthou je. Ik dacht, ik moet eens naar het Vennenbos, ik had nog dagen. Eten bij cousin Pleun, die bedient in het restaurant.
Esbeek. Het werd Esbeek. Minicamping De Tramhalte. De mevrouw aan de telefoon deed er ongevraagd wat af toen ik aarzelde over de Hooiberg (geen eigen douche en toilet): ik heb ook nog een appartement.
Ben van mijn fiets gedonderd. Kan niet veel ánders dan wandelen momenteel. Heb er al tochten opzitten van vijftien plus kilometer, terwijl ik altijd heb gedacht dat ik maar voor hooguit tien kilometer gedachten had. Faby loopt er vlot vijftig. Je vraagt je af wat ze toch te bedenken heeft die laatste veertig lang?
Geen wifi in Esbeek. Bij mij int appartement. De eigen plee komt niet met eigen internet.
Gisteravond geen al te vreugdevolle vergadering. Ook daar heb ik ruzie. En ik zag het nog wel zo zitten. In Esbeek beslis ik of ik blijf, of ik ermee doorga. Ruzie is geen goed moment om op te stappen.
Ik blijf. Ik ga door. Hupsakee, nu al besloten, nog gewoon thuis op de bank.
Het boek intussen maar vergeten. Het kent samenhang noch allure, nét wat het altijd al ontbeerde. Een erbarmelijk stuk van Bram Beekheester, die we bij de vereniging moeten houden want de penningmeester staat op het punt om op te stappen; een te moeilijk van Nollen; stukadoorsstukken van Jannen en van Leoos, de vochtplekken nog altijd te zien en allebei kwaad dat ik er aan heb gezeten; Gijsbert kwaad omdat hij bij God niet inziet wat een geoormerkt subsidie te maken heeft met zijn onderwerp en inderdaad ontbreekt elk verband; een bewogen verhaal van Döllekes, dat niemand zal raken omdat ze niemand tegen de schenen schopt. Een paar leuke stukken van mezelf. Van geen enkel belang maar leuk. Laat ik het een overgangsjaar noemen. Volgend jaar weten ze wat ze aan me hebben. Volgend jaar buigen ze of barst ik.
Esbeek. Ben benieuwd. Een tram in Esbeek?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten