zaterdag 19 september 2015

Remington

Lees dit.



Wat is hier aan de hand?

Begin 1956 werd duidelijk dat de ouwe trouwe Remington van Burgerzaken niet meer geschikt was om persoonskaarten mee te typen. De kaarten waren van karton en liepen niet lekker door de wagen, je moest ze voortdurend met de hand naar het lijntje trekken, een heel gedoe. Hoog tijd dat er een nieuwe kwam. Een typemachine was in die tijd een hele investering (700 gulden om precies te zijn), dat ging niet zomaar even uit het sigarenkistje van de kassier, voor zulke grote onvoorziene uitgaven moest de begroting gewijzigd worden, temeer daar de gemeente mee in passant twee 'registratuurkasten' à 300 gulden per stuk en vier 'opbergingsbakken voor de grootboekkaarten' à 125 gulden per stuk wilde aanschaffen én een apart kamertje wilde gaan inrichten als 'archiefplaats' tegen 150 gulden. Totaal 1950 gulden. 
Voor het wijzigen van de begroting had je de toestemming nodig van Gedeputeerde Staten. Die hadden het hele geval, in 1956 al een boekwerk van enkele honderden pagina's, het jaar daarvoor goedgekeurd en dan kon je er achteraf als gemeente niet eigenmachtig in gaan zitten wijzigen.
Dat is hier aan de hand.

En er is iets taalkundigs aan de hand. Wat er niet staat en volgens mij wél wordt bedoeld, is dat de gemeente geen toestemming krijgt om de gevraagde uitgave te doen. Niet de beslissing maar de schrijfmachine wordt voorlopig uitgesteld.













Geen opmerkingen:

Een reactie posten