Wat je niet wilde als je een gemeente was in Brabant, waren straatnamen die niets met de 'eigen plaats of streek' te maken hadden, als daar waren de Trompstraat of de de Ruyterstraat. Het was hier immers een 'zandstreek', waar zeehelden niet tot de verbeelding spraken.
Ook met geleerden als Edison, Volt en Ampère achtten B&W ons niet verbonden.
Wat je ook niet wilde, om praktische redenen, waren hele lange straatnamen of straatnamen die moeilijk waren uit te spreken. Te denke viel aan Baron van Tuyl van Serooskerkestraat. Als je dat iedere keer moest zeggen als ze vroegen waar je woonde... Of: Deken van Ossstraat, waarbij de gemeentesecretaris de drie sss'en onderstreepte. Niet uit te spreken. Een tongbreker was ook Neterselseweg. Men gaf voor de betreffende weg de voorkeur aan Kranenberg, de naam die men aanvankelijk in gedachten had voor de Westelbeersedijk. De Westelbeersedijk zelf werd dan maar gewoon Westelbeersedijk omdat de naam al algemeen werd gebruikt (algemeen principe I) en 'tevens gemakkelijk is voor het rijwielverkeer'.
Sportfiguren en andere beroemdheden vielen af omdat hun roem maar tijdelijk was. In aanmerking kwamen slechts zij wier verdienste 'blijvend' was. Zover ik kan zien, vond men maar één blijver, de al genoemde pater van den Elzen, die zich, zoals velen wel zullen weten, begin vorige eeuw verdienstelijk heeft gemaakt voor de gehele zandstreek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten