Dit wordt een verhaal over belastinggeld. Dat zijn niet de leukste, ik weet het maar het moet me van het hart en het is nou eenmaal mijn blog en wie weet bent u het met mij eens en bevestig ik u in een vooroordeel waarvan u niet eens wist dat u het had.
Het gaat over het Brabants Historisch Informatie Centrum, een beetje een misleidende naam zeg ik er meteen bij. Het is namelijk gewoon een archiefinstelling als gedefinieerd in de Archiefwet. Dat moet u even onthouden, het precieze artikel zoek ik voor u op. Dit BHIC heeft het op zich genomen een eregalerij op te richten van Brabantse militairen die zijn gesneuveld in alle oorlogen van na de uitvinding van de fotografie. Wat je doet als je zoiets wil, is je spinnenweb aanspreken en wij Pladella Villa hangen daarin. Of wij maar een mini-bio-cum-foto willen aanleveren van ene J. van Dingenen uit Hapert. Ik kom uit Hapert en ik ben jong dus de ware pechvogel in deze ben ik.
Ik vind het niet erg hoor om het uit te zoeken, begrijp me niet verkeerd. Het brengt archiefonderzoek met zich mee en ik zit nergens zo graag als in een archief. Alleen: als wij of ik, u of allebei behoefte hebben aan eregalerijen dan trekken we die zelf wel op. Een archiefinstelling ex zeker artikel van de Archiefwet hoort niet meer te zijn dan een kelder stampvol kartonnen dozen bewaakt door een troep kale witte mannen in stofjassen. Die lui horen niet buiten te spelen, die horen binnen te blijven!
En mocht u nu denken, dit gaat mij niet aan, waar maakt die Leijten zich druk over, dan denk hier maar eens over na: als ik in de Libanon onverhoopt het loodje had gelegd dan had er vandaag misschien wel zo'n kale bij u aan de deur gestaan terwijl u net stond te koken of de liefde lag te bedrijven...
