Op Facebook attendeerde mijn zwager zijn lezers onlangs op een interview met Geert Mak in de NRC:
" ... deze pandemie zal zeker voor herbezinning zorgen. Naast de globalisering gaat immers ook het op één na grootste dogma van de voorbije decennia aan het wankelen, de vrije markt. Je ziet nu een hele reeks vitale beroepen die vrij mogen bewegen, zoals verplegers. Het zijn grotendeels dezelfde sectoren die het voorbije jaar zijn afgeknepen door besparingen. Eigenlijk zien we nu dat de vrije markt een schijnwerkelijkheid is geweest. Men vond het bijvoorbeeld ook niet rendabel om vaccins tegen coronavirussen te ontwikkelen terwijl alle virologen zo’n pandemie zagen aankomen. Naast een renationalisering zullen we nu een veel grotere aandacht en eerherstel voor de publieke zaak zien, denk ik."
Die aanstaande herwaardering van de publieke zaak is long overdue. Als er één ding is wat de corona-crisis duidelijk heeft gemaakt is het wel dat de mensen die het land het hardst nodig heeft niet in de private maar in de publieke sector werken en dat ze bar slecht betaald worden. Dat zal goddank veranderen. De vele steunbetuigingen voor verpleegkundigen en archiefmedewerkers moeten toch ook tot in Den Haag zijn doorgedrongen en zullen hun uitwerking niet missen. We hebben allemaal kunnen zien en zien nog dagelijks hoe verplegenden en archiefmedewerkers zich uit de naad werken op de Intensive Care-afdelingen van de ziekenhuizen en in de archiefkelders van de gemeentehuizen, zonder mondkapjes of beschermende kleding en met alle risico’s van dien. Onderbeschermd en onderbetaald staan zij dagelijks pal voor de publieke zaak.
