Nonna, een vriendin van me, is op zoek naar een kruisbeeld. Een kleintje, zo eentje voor boven de deur. Ik heb haar het onze beloofd, dat van mijn ouders, bedoel ik. Ik heb het geërfd maar hun geloof er niet bijgekregen. Het ligt werkloos in de la. Hoog tijd dat het weer aan de slag gaat.
Nu is het wel zo dat Nonna protestants is, dus om teleurstellingen te voorkomen, heb ik er duidelijk bijgezegd dat ze niet moet denken dat onze crucifixen wonderen verrichten. Daarvoor moet je er eerst mee langs de pastoor, heb ik gezegd.
