Vandaag een bericht geplaatst op Facebook over het 199-jarig bestaan van de protestantse kerk in Bladel. Met een foto van een passage uit de notulen van de Bladelse kerkenraad waarin de inwijding van het kerkje door dominee Zorn, is geboekstaafd. De pastor loci verwees naar Mattheus, 21:13: "Mijn huis zal een huis des gebeds genaamd worden." Mooi, niewaar? Waardig gesproken door de dominee.
Nou zijn er zeker weten geen vijf mensen in Bladel die dit na gaan kijken (laat staan dat er zijn die het uit hun hoofd weten). Je mag al blij zijn als er één opstaat die het vervolg kent. In het echt staat er namelijk geen punt maar een komma. Het vers gaat verder: "maar gij hebt dat tot een moordenaarskuil gemaakt." Hoofdstuk 21 uit het evangelie van Mattheus handelt over Jezus' intocht in Jeruzalem en zijn ingaan in de tempel waar hij "dreef uit allen die verkochten en kochten (..) en keerde om de tafelen der wisselaars en de zitstoelen dergenen, die de duiven verkochten."
De tijdgenoot zal de boodschap begrepen hebben: de nieuwe kerk dient het exclusieve domein van het Hogere te blijven. Voor ons behoeven de woorden van Zorn misschien enige uitleg: de kerk is bedoeld om in te bidden. De duivenmelkers moeten hun onzalige hobby maar thuis uitoefenen en de wisselaars moeten maar bij de gemeente intrekken.
